Устозим Назиржон акага бағишлов.
“Ер юмалоқ” деди у киши. Ҳайрат билан жилмайдим.
У билан суҳбатлашсам, руҳим қувват оларди.
Илк бор қўлимга Ғаззолийнинг китобини тутқазди, Навоийнинг гўзал байту ғазалларини келтирди. Гўё осмонда учардим, ўз оламимда яшардим мен. Қалбим билан руҳимнинг хоҳишини бераётганимдан бахтли эдим...
