Ҳақнинг заррасиман...

Ҳақнинг заррасиман, Ҳаввонинг насли

Сийланганим шу-да, аёлман бекам

Бахт шудир иккала дунёда асли –

Пойимга жаннатни тўшаган Эгам.

Яратгач, Ўзидан берди қатра нур

Қалбимга оташдай меҳрни қўшган

Аёллигим ўзи – энг олий сурур,

Томирда қониммас, муҳаббат жўшган.

БУ ИШҚ МЕНИ ҚЎЙМАЙДИ ОМОН...

Қаландарман... хажрингда ёниб

Эс-ҳушимдан айрилдим тамом!

Бораяпман ўзимдан тониб,

Бу ишқ мени қўймайди омон!

Кемиради ёшимни йиллар,

Рухим хаста, вужудим бежон.

Умр бунча секин симиллар,

Висолингга етаман қачон?!