Мен сизни шунчаки севмайман

Мен сизни шунчаки севмайман,

Таним айрилса ҳам руҳ тортаверар

Гарчи сизга очиқ бир сўз демайман,

Кундан кунга дилда чўғ ортаверар

Эркалаб юборди мени Худойим

Эркалаб юборди мени Худойим,
Нимани сўрасам накдини бериб.

Дуога қўл очсам қайтармай доим

Сийлаётир аёллик бахтини бериб.

Отамни тузатган "энам"

Турди бобонинг қулоғи оғирлигиям бир нави эди, яқиндан бери қон босими ҳам тез-тез кўтариладиган бўлиб қолди. Айниқса, кампиридан кейин ўзини анча олдириб қўйди. 2-3 кундирки, кўрпа-тўшак қилиб олди. Кенжатойи уйга дўхтирни бошлаб келди.

— Хў-ў-ўш, — деди томоқ қириб ёшгина дўхтир қон босимни текшириб кўргач. — Қон босимингиз ошиб кетибди. Мен сизга энг самарали воситалардан бирини тавсия этаман. Дардингизга фақат «энам» даво бўлади.

Турди чол қулоқларига ишонмади, кенжатой ҳайратдан донг қотди.

Индамай севаман

Ноқулай вазият. Ортиқча севгим,
Юрагим ҳадяси сиз учун малол.
Гарчи гуноҳлар ҳам эмасдир тенгим,
Аммо ишқ мен учун ҳалолдан ҳалол.

Ёмғирнимас, сизни соғиндим

Ногоҳ дилга солиб қўйди чўғ,

Кутилмаган дилга яқин сўз.

Жоним, сизнинг баҳоингиз йук,

Сиз хеч кимга ўхшамагансиз!

Сизга баҳорларни совға қиламан

Сизга баҳорларни совға қиламан

Икки дунёларга татирлик, тотлик

Қайта яшнагайсиз мен-ла, биламан,

Мазмунга тўлдирар умрингиз шодлик

Танланганман

Танланганман...

Тангрим қўйиб бўлган асл баҳони.

Мен Унинг нафасидан жонланганман:

Қалбимда жойлашган Ҳақнинг макони.

Йўқолиб боряпман васлингни истаб

Сен бўлиб қоляпман, мен кетаяпман

Аршга чиқиб қолдим ўзимни излаб,

Кўнглимда Аллоҳни кашф этаяпман...

Интернетда ўтириб...

Мусофирлик юракдан ўтар,

Соғинч тилар қалбни беомон.

Ҳижрон тиғи юракка етар,

Хотиралар қийнайди ёмон.

Бир эдим...

Бир неча бўлакка бўлиниб кетдим:

Руҳ, вужуд, тафаккур, яна нималар...

Ҳаммасин ўз ҳақиқати бор,

Ҳар бирин талаби мени нимталар.

Қувват ҳақида

Ўзгаради кунда ўйларим,

Манзил сари шундай бораман.
Туҳфа этиб сизга куйларим,
Завқингиздан қувват оламан.

Ҳаққа ошиқликни кимдан ўргандим

Ҳаққа ошиқликни кимдан ўргандим?

Яралгандан буён қонимда борми?!
Ўзидан туганмас меҳр сўргандим,
Менга учратдими сиздайин ёрни?

Ҳадичага тортдим шекилли

Атай кейин ясаганмикан,

Ҳисоб қилиб саралаш вақтин.
Ўзи бизга атаган экан
Аёл бўлиб яралиш бахтин.

Аслида битта-ку бизнинг жонимиз

Умрнинг ярми туш, ярми ҳайратдир,

Шукримизни Борар Ерга айтамиз.
Яралган жойимиз асли жаннатдир,
Келинг, шу ватанга бирга қайтамиз!

Кимга ёқмайди

“Қанийди шу сўзим унга ёқсайди –

Севиб қолгандайман, севиб қолгандай…” У.М.

Табассум чеҳранинг кўрки, чиройи,
Нур устига феъл ҳам бўлса киройи,
Қалбларнинг тўридан эгаллар жойи,
Меҳр-ла очиқ юз кимга ёқмайди?!

Ҳаввога ҳавасим келади

Бу ишқ ёндиради мени кун сайин,

Ахийр айроликда ўлмоғим тайин.
Ҳар кун юзларингиз силаган майин
Сабога ҳавасим келади…

Кўзимни юмсаму, очсам март бўлса...

Қиш бўйи дилимнинг ғуборин ювдим,
Ҳаққа етолмайди зарра гард бўлса.
Баҳорни шунчалар интиқиб кутдим,
Кўзимни юмсаму очсам, март бўлса…

Мусофирликда

Умр йўли узун, манзили олис

Шукрки, сафарда эмасмиз ёлғиз.
Қўлимиздан тутиб, ишониб холис,
Овуниб юрибмиз мусофирликда.

Мен Худодан сизни сўрадим

Ёнингизда тинчдир юрагим,

Ҳавотирлар топар ниҳоя.
Агар бўлса сизга керагим,
Ҳижронлардан қилинг ҳимоя.

Кимим бўлманг, дилга яқинсиз

Кўнглим билан ўйнаша кўрманг,
У сизга шунчаки эрмакмас.
Сўнг пушаймон бўлиб юрманг,
Менга бундай ўйин керакмас.

Келса...

Йўлларингга кўзим тўшалди,
Бир ёш қотди қароғларимда.
Айтилмаган орзум ушалди
Лек жавоб йўқ сўроғларимга.

Шукрона

Яшаяпман, шукр, соғ-омон,

Юзимда нур, қалбимда кўклам.
Босган изим, пойим гул-чаман,
Соф умримга ҳавасда кўк ҳам.