Қувват ҳақида

Ўзгаради кунда ўйларим,

Манзил сари шундай бораман.
Туҳфа этиб сизга куйларим,
Завқингиздан қувват оламан.

Умр – баҳор, ҳаёт – бетакрор,
Яшаш қадрин куйга соламан.
Ҳисларингиз уйғотиб минг бор,
Шавқингиздан қувват оламан.

Севиламан, юракдан суйиб,
Бу оловда кунда ёнаман.
Яйраяпман ишқингиз туйиб:
Меҳрингиздан қувват оламан.

Гоҳ феълимдан кетасиз тўйиб,
Ҳануз гўё бебош боламан.
Жаҳлингизни чиқариб қўйиб,
Заҳрингиздан қувват оламан.

Тутмоқ учун қўлларингизни,
Бир умрга сиз-ла қоламан.
Туташ қилган йўлларимизни
Дилингиздан қувват оламан.

Дунёларни этсангиз ҳисоб,
Сизга яхши ҳамроҳ бўламан.
Ниятимиз каби ёруғ, соф
Йўлингиздан қувват оламан.

Шукр, Аллоҳ дил бериб қўйган,
Мен кўнглимга қулоқ соламан.
Тушларимни яхшига йўйган
Сўзингиздан қувват оламан.

Олис кетманг, мендан илтимос,
Айрилиқдан гоҳо толаман.
Ожизлигим – бандаларга хос:
Ўзингиздан қувват оламан.

Ҳам иштиёқ, таянчдир қувват,
Қудрат борки, аланга-чўғмиз.
Менга аён этилган суҳбат:
Биз қувватсиз аслида йўқмиз!

Билиб мени Сизга топширган:
Асли жуда нозик толаман…
Ҳар дам ёниб қалбим тоширган
Асл кучни Ҳақдан оламан.